- Randzė
- Sp Rándzė Ap Ranxë L Albanija
Pasaulio vietovardžiai. Internetinė duomenų bazė.
Pasaulio vietovardžiai. Internetinė duomenų bazė.
ranga — ż III, CMs. rangandze; lm D. rang «stopień służbowy w hierarchii wojskowej, dawniej urzędniczej, dworskiej» Wysoka, niska ranga. Mieć rangę porucznika. Otrzymać rangę majora. Być w randze podporucznika. Ktoś starszy rangą. przen. «znaczenie,… … Słownik języka polskiego
Marcel Reich-Ranicki — Marcel Reich Ranicki, 2009 Marcel Reich Ranicki [maʁˈsɛl ˌʁaɪ̯ç ʁaˈnɪʦki] (gebürtig Marceli Reich; * 2. Juni 1920 in Włocławek, Polen) ist ein deutscher Publizist und gilt als der einflussreichste deutschsprachige … Deutsch Wikipedia
Андерс, Ирена Рената — Ирена Рената Андерс Irena Renata Anders Имя при рождении: Ирена Рената Яросе … Википедия
dech — 1. Bez tchu a) «dusząc się z braku powietrza, ze zmęczenia»: Pędem przebiegł korytarz, jeszcze dwa duże królewskie pokoje – i bez tchu dopadł do sypialni króla. J. Korczak, Maciuś. b) «bez przerwy, bez odpoczynku»: Jaś odważył się na tę rzecz… … Słownik frazeologiczny
list — m IV, D. u, Ms. liście; lm M. y «pisemna wypowiedź skierowana do osoby lub instytucji; papier, na którym napisano tę wypowiedź (także wraz z kopertą)» List prywatny, urzędowy. List pochwalny. Doręczyć list. Napisać, wysłać list do kogoś. Wrzucić… … Słownik języka polskiego
minister — m IV, DB. ministertra, Ms. ministertrze; lm M. ministertrowie, DB. ministertrów «członek rządu kierujący określonym działem administracji państwowej» Minister spraw zagranicznych. Minister oświaty i wychowania. Być, zostać ministrem. Mianować… … Słownik języka polskiego
podsekretarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ∆ Podsekretarz stanu «wysoki urzędnik państwowy w randze wiceministra» … Słownik języka polskiego
przodownik — m III, DB. a, N. przodownikkiem; lm M. przodownikicy, DB. ów 1. «osoba, która przoduje w czymś, ma lepsze niż inni wyniki w jakiejś dziedzinie, w jakimś zespole» Przodownik w nauce, w sporcie. Być przodownikiem w zakładzie przemysłowym. ∆… … Słownik języka polskiego
wojskowy — wojskowywi «związany z wojskiem, ze służbą w wojsku; przeznaczony dla wojska, należący do wojska» Jednostka wojskowa. Teren, obiekt wojskowy. Patrol, posterunek wojskowy. Ćwiczenia, manewry wojskowe. Regulamin, rygor wojskowy. Dyscyplina wojskowa … Słownik języka polskiego
Ranxë — Sp Rándzė Ap Ranxë L Albanija … Pasaulio vietovardžiai. Internetinė duomenų bazė